Σύμφωνα με έρευνα του επισκέπτη καθηγητή του Manchester Business School, Dr Panikkos Poutziouris, οι οικογενειακές επιχειρήσεις στην Αγγλία είναι πιο αποδοτικές απο τις αντίστοιχες εισηγμένες στο Αγγλικό χρηματιστήριο. Μάλιστα, ο δείκτης που αντικατροπτίζει την απόδοση των οικογενειακών επιχειρήσεων υπερτερεί τον δείκτη των εισηγμένων (FTSE All Share Index) κατά 40%. Η αιτία είναι προφανής. Στις οικογενειακές επιχειρήσεις υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για απόδοση απο ότι στις απρόσωπες μεγάλες επιχειρήσεις όπου ο CEO δεν ταυτίζεται με την επιχείρηση. Βέβαια ένας άλλος λόγος είναι οτι οι οικογενειακές επιχειρήσεις είναι πιο μικρές και οπότε πιο εύκολα προσαρμόσιμες. Μια αντιστοιχη έρευνα στην Ελλάδα φαντάζομαι δεν θα είχε τα ίδια αποτελέσματα. Οι λόγοι πάλι είναι προφανής. Who gives a shit for family business….
Inquiring Feed ServiceΠρόσφατα σχόλια
 | Shantell Hair στη 2008 Toyota Supra |
 | Andy Winslow στη 2008 Toyota Supra |
 | Gloria Florence στη 2008 Toyota Supra |
 | Sheree Liardet στη 2008 Toyota Supra |
 | Tera Erwin στη 2008 Toyota Supra |
Inquiring mindz 
Μόνο που οι οικογενειακές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, από τις μικρές μέχρι τις μεγάλες, λειτουργούν με νεο-ελληνική κουλτούρα και όχι με καθαρά καπιταλιστικά κριτήρια.
Πιστεύω ότι στήν Ελλάδα δέν φταίνε πάντοτε οι «οικογενειακές επιχειρήσεις» αλλά καί τό «νεοπλουτίστικο κριτήριο» τού μέσου Νεο-έλληνα καταναλωτή.
δεν μπορω να πω οτι συμφωνω απόλυτα με τις δυο προηγούμενες γνώμεις. οταν λέμε οτι δεν λειτουργούν με καπιταλιστικά κριτήρια τι εννοούμε οτι δεν έχουν σκοπό το κέρδος;
όσον αφορά το νεοπλουτιστικό κριτήριο του καταναλωτη έχω την εντύπωση μην πω την πεποίθηση οτι στην Αγγλία είναι πιο έντονο και παρόλα αυτά οι οικογενειακές επιχειρήσεις καταφέρνουν να επιζήσουν αλλά και να κερδίσουν τον ανταγωνσιμό των «μεγάλων».
απλά πιστεύω οτι στην Ελλάδα ο λόγος που οι οικογενειακές εταιρείες δεν μποροούν να επιβιώσουν είναι οτι δεν προστατεύονται αρκετά απο τον αθέμητο ανταγωνισμό και οτι δεν μπορούν να εκμεταλευτούν την ευελιξία τους λόγο του μικρού τους μεγέθους.
…δέν συμπαθώ ιδιαίτερα τούς Αγγλους αλλά ό έστω νεοπλουτίστικος καταναλωτισμός τους(αυτών καί άλλων ευρωπαίων) ΔΙΑΦΕΡΕΙ-ΑΠΕΧΕΙ κατά πολύ απ’αυτόν τών Νεο-ελλήνων,χωρίς αυτό βεβαίως νά απαλάσσει από ευθύνες τίς μικρές ελληνικές οικογενειακές επιχειρήσεις,πού μοιραία όμως προανατολίζουν τά πλάνα τους βάσει τού «κατεστημένου»…
Στην Εσπερία δεν έχουν τη κλεπτοκρατία-κερδοσκοπία όπως εδώ Αλλά βλέπεις, άλλο έξω άλλο Ελλαδα. Και όχι, είναι πιο ευέλικτες από τις μεγάλες επιχειρήσεις (λιγότερες συντεχνίες και τμήματα, μη ύπαρξη διοικητικού συμβουλίου, διαφορετική νομοθεσία (συνήθως ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ) κλπ.). Απλά, είναι η νοοτροπία του «ωχ αδερφέ, δεν χρειάζεται αυτο» ή «σιγά, ας βγάλουμε τώρα και μετά βλέπουμε».
Στο μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η χρηματοδότηση από το τραπεζικό σύστημα (υπάρχουν αυστηρότερα κριτήρια αξιολογήσεως για τις ΜΜΕ, τουλάχστον στην Ελλάδα).
Σκοπός είναι το κερδός, αλλά εδώ η κερδοσκοπία είναι το αυτονόητο (το είδαμε με το Ευρώ και πολλοί την πλήρωσαν). Αλλά όταν πάει να έρθει ο ανταγωνισμός, φωνάζουν. Σιγά σιγά αντιλαμβάνονται τι εστί «ποιότητα παροχής υπηρεσιών».